คนเป็นพ่อแม่ ทุกคน ต่างรู้ดีว่า เราไม่ได้อยู่กับ ลูก ไปตลอดชีวิต
สิ่งที่พ่อแม่ ไม่ว่าจะยากจน หรือมั่งมี ให้กับลูกได้เหมือนกัน คือ ”ภูมิชีวิต”
คล้ายกับฉีดวัคซีน ให้ภูมิต้านทานโรค แต่ต่างตรงที่ คนฉีดวัคซีนไม่ใช่คุณหมอหรือ พยาบาลที่ไหน
คือ “มนุษย์พ่อ มนุษย์แม่” ที่ให้ลูกด้วยใจรัก ไม่หวังอะไรตอบแทน
ทัศนคติ วิธีคิด และแนวทางการใช้ชีวิตที่ถูกต้อง ลูกต้องการการถ่ายทอดจากพ่อแม่อย่างมาก
***โดยเฉพาะ “ความเข้าใจเรื่องเงิน” ที่โรงเรียนไม่มีสอน***
ดังนั้น หนึ่งในหน้าที่พ่อแม่ ที่สำคัญอย่างยิ่ง…หากทำไม่สำเร็จ อาจถือว่า ไม่ได้ส่งลูกถึงฝั่ง คือ เป็นครูการเงินให้ลูก
“พ่อแม่ คือครู สอนหนูรู้เงิน” … เพราะ เด็กเรียนรู้เรื่องเงินจากคนใกล้ตัว จากพ่อแม่ นิสัยการใช้จ่าย การออม การหาเงิน การลงทุน
… แม้แต่รสนิยมการกิน การช้อปปิ้ง การรู้ดปื๊ด เห็นกันทุกวี่วัน มันออสโมซิสกันได้
ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม พ่อแม่ทุกคน คือต้นแบบการเงินของลูก
จึงเป็นหน้าที่สำคัญที่พ่อแม่ควรต้องเป็นแบบอย่างทางการเงินที่ดี ให้แก่ลูกด้วย
และยุคนี้ พ.ศ.นี้ สมัยใหม่แล้ว ต้องเปิดใจกว้าง
ถ้าลูกจะใช้จ่ายแบบไม่ควร พ่อแม่เตือนลูกได้
ถ้าพ่อแม่จะใช้จ่ายแบบไม่ควร ลูกก็ควรมีสิทธิดึงขากางเกง เตือนพ่อแม่ได้เหมือนกัน
เรื่อง “ความมั่นคงทางการเงินของคนไทย” นี่เรื่องใหญ่ระดับชาตินะครับ เราคงคาดหวังให้หน่วยงานไหนมาทำคงจะยาก
ผมคิดว่า เราต้องอาศัยฟันเฟืองที่เล็กที่สุดในสังคมที่ชื่อว่า “ครอบครัว” โดยอาศัย “ความรัก” ช่วยผลักดัน
ทำกันทุกครอบครัว ทำกันทุกอำเภอ ทำกันทุกจังหวัด
เปลี่ยนประเทศได้นะครับ
อ่านเนื้อหาอื่นได้ที่ นิ้วโป้ง Fundamental VI